Ογδόντα οκτώ ελληνικά κοσμήματα του 17^ου-19^ου αιώνα από τη Νεοελληνική συλλογή του Μουσείου Μπενάκη, ταξίδεψαν από την Ελλάδα στην Αυστραλία, κάτω από την επιστασία δύο συντηρητριών του εργαστηρίου μετάλλου, γυαλιού και οργανικού υλικού του Μουσείου. Τα κοσμήματα συγκρότησαν την νέα θεματική έκθεση στο Hellenic Museum της Μελβούρνης με τον τίτλο The Art of Adornment τα εγκαίνια της οποίας πραγματοποιήθηκαν στις 26 Αυγούστου 2016. Η  Μ. Α. Ζαχαρία και η Δ. Κοτζαμάνη που επέβλεψαν τη μεταφορά και τη συσκευασία τους, ήταν υπεύθυνες, όχι μόνο για την συντήρηση των αντικειμένων στο εργαστήριο μαζί με την συνάδελφό τους Α. Φωκά, αλλά και για τη σύνταξη των δελτίων κατάστασης διατήρησης με φωτογραφικό υλικό που είθισται να συνοδεύουν πάντα τα έργα τέχνης, τον σχεδιασμό ακρυλικών βάσεων και στηριγμάτων και την ανάρτηση των κοσμημάτων στο εκθεσιακό χώρο του Hellenic Museum. Τα κοσμήματα παρουσίαζαν αρκετές δυσκολίες που σχετίζονται τόσο με τη φύση του συγκεκριμένου αντικειμένου, όσο και με τη χρήση ποικίλων μετάλλων, τεχνικών κατασκευής, καθώς και οργανικών ή ανόργανων υλικών:  Σφυρηλατημένα ή χυτά στοιχεία από ασήμι, χρυσό ή/και επιμεταλλωμένο χαλκό, συνδυάζονται με αλυσίδες, λεπτά σύρματα και κρίκους ενώ συνυπάρχουν με κοράλλια, μαργαριτάρια, ημιπολύτιμους λίθους, niello, γυαλί, σμάλτο, ύφασμα και δέρμα. Οι κατασκευαστικές ιδιαιτερότητες, καθώς και τα προβλήματα από τις μηχανικές καταπονήσεις, τις εκδορές,  την απώλεια υλικού, την αποσύνθεση οργανικού υλικού, την παρουσία οξειδίων και οργανικών ενώσεων του χαλκού καθώς και το μαύρισμα του αργύρου ή του επαργυρωμένου χαλκού από την επίδραση των θειούχων ενώσεων της ατμόσφαιρας, καθόρισαν τον τρόπο συντήρησής τους με ιδιαίτερη προσοχή σε τυχόν στρέψεις των μεταλλικών στοιχείων και στην απομόνωση των οργανικών από τα ανόργανα υλικά κατά την εφαρμογή των χημικών καθαρισμών. Η πολυπλοκότητα της κατασκευής τους καθόρισε και τον τρόπο συσκευασίας τους. Τα έργα τοποθετήθηκαν πάνω σε φύλλα πολυαιθυλενίου με αντιόξινο χαρτί ή σε σακουλάκια πολυαιθυλενίου και στερεώθηκαν με καρφίδες καλυμμένες με σωλήνα πολυαιθυλενίου. Όσον αφορά στην έκθεση/στήριξη των κοσμημάτων στις προθήκες, εκτός από τις ακρυλικές βάσεις και  ράβδους, χρησιμοποιήθηκαν καρφίδες και ορειχάλκινα στηρίγματα υπό μορφή κρίκων. Τα περισσότερα στελέχη μονώθηκαν με σωλήνα πολυαιθυλενίου ενώ σε αυτά που δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα, οι περιοχές επαφής με τα αντικείμενα, επικαλύφθηκαν με ένα λεπτό στρώμα Paraloid B72 σε ακετόνη 18% κ.β/κ.ο. και χρωματίστηκαν με ακρυλικά. Οι περιβαλλοντικές συνθήκες ρυθμίστηκαν στους 20°C, 40-45%RH και 150± lux.

Eighty eight Greek pieces of jewellery from the 17th-19th century of the Neohellenic collection of the Benaki Museum, travelled from Greece to Australia under the supervision of two conservators from the metals, glass and organic material conservation lab.The jewellery formed the new thematic exhibition of the Hellenic Museum in Melbourne titled The Art of Adornment, the opening of which took place on 26th August 2016. M. A. Zacharia and D. Kotzamani  who accompanied the collection during transit were also responsible, together with their colleague A.Phoca, for the conservation of the items in the laboratory and the preparation of  detailed condition reports including high resolution digital images of the objects. The team was also responsible for the design of mounts and the installation of the objects in the gallery of the Hellenic Museum. The jewellery presented several problems related both to the nature of the object and the variety of metals, manufacturing techniques and organic or inorganic materials. These included hammered or cast items made of silver, gold and/or plated copper, combined with chains, thin wires and rings, coexisting with corals, pearls, gemstones, niello, glass and enamel. These constructional characteristics together with the problems of mechanical stresses, scratches, loss of material, the decomposition of organic material, the presence of copper oxides or organic salts, as well as, the tarnishing of silver and silver plated copper due to the impact of sulphide compounds in the atmosphere, determined the conservation treatments of the objects. Special attention was given to the fine metal parts vulnerable to distortion and the isolation of the organic from the inorganic materials during chemical cleaning. The intricate design and manufacture determined the packaging specifications. The works were placed on polyethylene foam and fixed with pins covered with polyethylene tube. Regarding the installation of the jewellery in the showcases, apart from the acrylic bases and rods, pins and brass hooks were used. The metal supports were isolated from direct contact with the artefacts either with polyethylene tube or by the application of a thin layer of ParaloidB72 in acetone 18% w/v and coloured with acrylic paints. The environmental conditions were set at 20°C, 40-45% RH and 150±50 lux.