Η πτυχιούχος Skyler Jenkins, φοιτήτρια του προγράμματος UCLA/Getty Master ‘Διατήρηση Αρχαιολογικών και Εθνογραφικών Υλικών’, στο πλαίσιο της πρακτικής άσκησης του τρίτου έτους , εργάστηκε για τρεις μήνες στο εργαστήριο συντήρησης του Μουσείου Μπενάκη.
Μία από τις εργασίες που της ανατέθηκαν, ήταν ένα φωτιστικό εξωτερικού χώρου από το Μουσείο Μπενάκη – Οικία Leigh Fermor στην Καρδαμύλη. Όπως αναφέρει η Skyler στη μελέτη της «Πρόκειται για ένα από τα 7 παρόμοια φωτιστικά που κρέμονται τον κήπο του σπιτιού και ένα από τα πολλά αντικείμενα που ο Fermor αγόρασε και χρησιμοποίησε. Το αντικείμενο αυτό είναι ένα αστέρι με 12 κορυφές, κατασκευασμένο από όστρακα capiz και μέταλλο (κράμα χαλκού, κασσίτερο, σίδηρο, κράμα μολύβδου-κασσιτέρου). Η προέλευσή του δεν είναι γνωστή, αλλά μοιάζει περισσότερο με φωτιστικό parol από τις Φιλιππίνες. Τα Capiz, γνωστά και ως όστρακα για παράθυρα (windowpane oysters), κυρίως συναντώνται στην ευρύτερη περιοχή των Φιλιππίνων, έχουν βρεθεί όμως και ακόμα πιο δυτικά όπως για παράδειγμα στην Ερυθρά Θάλασσα.
Για την κατασκευή τέτοιων φωτιστικών, τα όστρακα συλλέγονται, καθαρίζονται και κόβονται σε συγκεκριμένο σχήμα και μέγεθος. Στη συνέχεια ελάσματα από κράμα χαλκού (κατά πάσα πιθανότητα ορείχαλκος) διπλώνονται κατά μήκος των ακμών του κάθε κομμένου όστρακου τυλίγοντάς το. Αφού όλα τα τμήματα συναρμολογηθούν στο επιθυμητό σχήμα όπως ενός αστεριού ή μιας σφαίρας, οι εξωτερικές άκρες των ελασμάτων συγκολλούνται μεταξύ τους στις διασταυρώσεις κατά μήκος των ραφών με μαλακή κόλληση (κράμα μολύβδου-κασσιτέρου). Η εξωτερική επιφάνεια των συγκεκριμένων ελασμάτων επικασσιτερώνεται. Μία μόνο περιοχή παραμένει ασυγκόλλητη, εκεί όπου έχει υπολογισθεί το αρθρωτό άνοιγμα για την τοποθέτηση των διαφόρων ηλεκτρικών εξαρτημάτων στο εσωτερικό του φωτιστικού. Για να λειτουργήσει η άρθρωση, έχουν προστεθεί κυλινδρικά κομμάτια από μέταλλο τα οποία διαπερνά μεταλλικός πείρος ο οποίος συνήθως είναι σιδερένιος (στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει χαθεί).
Το γεγονός ότι το αντικείμενο ‘ζει’ στο εξωτερικό περιβάλλον όχι μόνο καθόρισε τον τρόπο συντήρησης και το σκεπτικό για την μελλοντική διατήρησή του αλλά έδωσε και σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή του πριν φτάσει στο εργαστήριο.
Το φωτιστικό είναι ένα ευαίσθητο αντικείμενο όμως η κατάστασή του κρίνεται γενικά σταθερή. Σώζεται σχεδόν ολόκληρο -περίπου το 90%- με μία μόνο απώλεια σε μία από τις κορυφές του (αστεριού). Στο εσωτερικό του υπάρχει μεγάλη συσσώρευση χώματος, σκόνης και ιστών αράχνης και μάλιστα σε μία γωνία εντοπίζονται και υπολείμματα από φωλιά πουλιών.
Η επιφάνεια των μετάλλων εσωτερικά, παρουσιάζει προϊόντα διάβρωσης με διάφορες διαβαθμίσεις χρώματος. Αυτές σχετίζονται με τα μέταλλα κατασκευής, δηλαδή εκτεταμένες καφέ-κόκκινες οξειδώσεις/θειούχες ενώσεις, πράσινα άλατα είτε χλωρίου (τοπικά) είτε άλλης σύστασης (πιο εκτεταμένα) κράματος χαλκού και γκριζόασπρες οξειδώσεις/θειούχες ενώσεις κράματος μολύβδου-κασσίτερου για την κόλληση. Τα προϊόντα αυτά παρουσιάζουν κρυσταλλικότητα, έχουν διαφορετική υφή και έχουν προκαλέσει ανύψωση και απολέπιση. Επίσης η επιφάνεια του μετάλλου εξωτερικά είναι σταθερή παρότι δείχνει ανομοιογενής ανάλογα με το είδος και την μορφή της διάβρωσης (καφέ-κόκκινες οξειδώσεις, μαύρες θειούχες και απαλού πράσινου ίσως θεϊκές ή φωσφορικές ενώσεις κράματος χαλκού καθώς και μαύρο-σκούρο γκρι οξείδια και θειούχα του κασσιτέρου). Όσον αφορά στα όστρακα, είναι εύθραυστα και μάλιστα ορισμένα παρουσιάζουν απώλειες, ρωγμές και απολεπίσεις. Η επιφάνειά τους όμως είναι σταθερή. Επίσης παρατηρείται ένα στρώμα σκόνης ή/και αλάτων που είναι αναμενόμενο λόγω της έκθεσης του αντικειμένου σε ένα υπαίθριο περιβάλλον κοντά στη θάλασσα. Ενδεχομένως πρόκειται για τη νόσο του Byne.
Βασικός στόχος της συντήρησης του φωτιστικού ήταν να απομακρυνθούν οι ακαθαρσίες από το εσωτερικό του, να καθαριστεί η επιφάνεια των οστράκων και του μετάλλου και να σταθεροποιηθούν ή/και να αναδειχθούν αισθητικά οι κατεστραμμένες περιοχές (οστράκων-μετάλλου). Αρχικά πραγματοποιήθηκε σκούπισμα των εσωτερικών επιφανειών με ηλεκτρική σκούπα. Στη συνέχεια καθαρίστηκε η εσωτερική και εξωτερική επιφάνεια των οστράκων με μπατονέτα και απιονισμένο νερό ενώ το μέταλλο και από τις δύο πλευρές καθαρίστηκε μηχανικά με υαλόβουρτσα εμποτισμένη σε απιονισμένο νερό ώστε να μαλακώσει. Υπολείμματα στην επιφάνεια από τον καθαρισμό αυτόν απομακρύνθηκαν με μπατονέτα και αιθανόλη. Η αιθανόλη βοήθησε και στην ξήρανση της επιφάνειας. Για την στερέωση και αισθητική αποκατάσταση των οστράκων χρησιμοποιήθηκαν δύο κομμάτια από μη υφασμένο ύφασμα από ίνες γυαλιού (Neotex®) εμποτισμένα με εποξειδική ρητίνη Araldite 2020 η οποία χρωματίστηκε με χρωστικές σκόνης και ακρυλικά. Οι συμπληρώσεις των χαμένων μεταλλικών ελασμάτων έγιναν από λευκό εποξειδικό στόκο Milliput® φινιρισμένο με γυαλόχαρτο και χρωματισμένο με ακρυλικά χρώματα. Όλες οι συμπληρώσεις οστράκων-μετάλλου προσαρμόστηκαν με Paraloid™ B-48N σε ακετόνη 40%. Για την ανάρτηση και χρήση του αντικειμένου ως φωτιστικό στον κήπο, έπρεπε να προσαρμοστεί στο εσωτερικό του ένα μεταλλικό στήριγμα. Το τμήμα αυτό μορφοποιήθηκε από σύρματα ορειχάλκου και μαλακή κόλληση (καλάι) και τοποθετήθηκε με Paraloid™ B-48N σε ακετόνη 40% στο εσωτερικό, κοντά στο πρώην σπασμένο τμήμα Οι περιοχές σε επαφή με το αντικείμενο τυλίχθηκαν με μη υφασμένο ύφασμα πολυεστέρα (Holytex®) ώστε να μην ακουμπάνε απευθείας σε αυτό για να αποφευχθεί η γαλβανική διάβρωση. Ο χαμένος πείρος αποκαταστάθηκε με ορειχάλκινο σύρμα το οποίο επικαλύφτηκε προληπτικά με Incralac® σε τολουόλιο 18% για προστασία.
Το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) ανέλαβε εξ’ολοκλήρου τη συντήρηση και επισκευή της Οικίας Leigh Fermor, και την προετοιμασία της για να λειτουργήσει ως χώρος φιλοξενίας σημαντικών προσωπικοτήτων, των γραμμάτων και των τεχνών και ως κέντρο εκπαιδευτικού χαρακτήρα με τη συνεργασία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Skyler Jenkins, a graduate student from the UCLA/Getty Master’s program in Conservation of Arhaeological and Ethnographic Materials spent three months at the Benaki Museum conservation labs as part of her third year internship. One of her assigned treatments was on an outdoor lamp from the Benaki Museum – Leigh Fermor House in Kardamyli.
As Skyler mentions in her study «This was one of the objects around the house that Fermor purchased and used. There are actually 7 lamps scattered around the property. This lamp is a 12-pointed star, made from capiz shells, copper alloy, most likely lead and tin, and iron. Its provenance is not well known but it most heavily resembles a Filipino parol lamp.
Capiz shells, known also as windowpane oysters, grow heavily around the Philippines but can also be found as far west as the Red Sea. For manufacturing and construction of lamps like these, the shells are collected and cleaned. Following a pattern, they are cut to shape. Strips of copper alloy are folded lengthwise and around each edge of the cut shell. Once assembled into a shape (such as a star or a globe), the outside edges of the strips are soldered together at the intersections along the seams most likely with a soft solder (lead-tin alloy). The exterior of the lamp is tinplated. One of the points of the star has added cylindrical pieces to create a hinged opening with a probable iron pin (is now lost) for access to the electric components.
Because this object lives outside, this guided the treatment decisions and ideas about long-term maintenance and also gave information about its life before arriving to the lab. As for condition, the object’s structure is stable but fragile and approximately 90% whole. There is a large loss of half of one of the points. The metal came exhibits corrosion indicative of the different types of metal used i.e. extensive brown-red oxidationssulfur compounds, green salts of either chlorine (locally) or of other consistency (more extensive) related to the copper alloy and gray oxidations/sulfur compounds related to the lead-tin solder. The corrosion is crystalline, with different textures, creating lifting and flaking with various striations of color. In addition, the surface of the metal is stable but uneven relating to the different corrosion products present (brown-red oxidations, black sulphides and pale green perhaps sulphate or phosphate compounds of the copper alloy as well as black-dark gray tin oxides and sulphides). The shell elements are fragile with a few panels exhibiting losses, cracking, and flaking. The surfaces of the shell panels are stable. There is a layer of dust and/or salts present from being in an outdoor environment near the sea, possibly Byne’s disease. The interior exhibits a large accumulation of dirt, dust, and spiderwebs with a concentration of dirt and/or remnants of a birds nest in one corner.
The goals of the treatment were to clean the buildup of dirt and debris and stabilize and aesthetically integrate the broken areas. Treatment began with a vacuuming of the interior to remove the excess debris. Wet cleaning of the interior and exterior of the shell was carried out with cotton swabs and deionized water. Mechanical cleaning of the exterior and the accessible interior of the metal came was carried out with a glass bristle brush soften with deionized water while a cotton swab and ethanol passed over each cleaned surface to remove excess debris and dry the surface.
For stabilization and aesthetic reintegration, shell panel replacements consist of two pieces of nonwoven fiberglass tissue (Neotex®) painted with Araldite® 2020 epoxy resin toned with powder pigments and acrylic paint. Metal replacements were made from white superfine Milliput® carveable epoxy putty, they were shaped with sandpaper and toned with acrylic paints. Both shell and metal replacements were attached with 40% Paraloid™ B-48N in acetone.
In order to have hang and display this as a lamp, an internal piece was constructed. It consists of shaped and soldered brass wire. A nonwoven polyester fabric (Holytex®) was wrapped around the areas which directly touched the object (avoiding galvanic corrosion). The piece was attached inside to the metal came, near the broken tip, with 40% Paraloid™ B-48N in acetone. A replacement pin was created from brass wire and coated with 18% Incralac® in toluene to prevent corrosion.
The Stavros Niarchos Foundation (SNF) fully covered the cost of the repair works and the restoration of the Patrick and Joan Leigh Fermor House as well as the cost of the necessary equipment, so that it can operate as a centre for hospitalities of notable figures from the intellectual and artistic worlds as well as a center for educational activities in collaboration with Institutions in Greece and abroad.
Η συντήρηση και αποκατάσταση του σιδερένιου χρηματοκιβωτίου από το πρώην Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αποτέλεσε για το εργαστήριο ένα έργο πρόκληση. Το αντικείμενο αποτελείται από πλεγμένα φύλλα σιδήρου διαφορετικού πάχους στερεωμένα με σιδερένια καρφιά που φέρουν διακοσμητικές φολίδες. Οι σημαντικότερες φθορές και τα προβλήματα διάβρωσης που παρουσίαζε το χρηματοκιβώτιο αντιμετωπίστηκαν σταδιακά με επιφανειακό καθαρισμό των επικαθήσεων και ρύπων (εξωτερικά και εσωτερικά), με μηχανικό και χημικό καθαρισμό των προϊόντων διάβρωσης του σιδήρου και σταθεροποίησή τους, με ανόπτηση και σφυρηλάτηση των μηχανικών καταπονήσεων και παραμορφώσεων που παρουσίαζε το μέταλλο καθώς και με τη συνολική προστασία της μεταλλικής επιφάνειας από το ατμοσφαιρικό περιβάλλον και την πιθανή επαφή με γυμνά χέρια.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην παραβιασμένη και κατεστραμμένη πόρτα του χρηματοκιβωτίου η οποία συμπληρώθηκε με νεότερα μεταλλικά και ξύλινα τμήματα τα οποία είχαν κατάλληλα μορφοποιηθεί και χρωματισθεί ακολουθώντας τις παλαιότερες τεχνικές κατασκευής. Επίσης αποκαταστάθηκε τεχνητά ο κρυφός μηχανισμός ανοίγματος της πόρτας όπως συνηθιζόταν σε αντίστοιχης χρήσης αντικείμενα.
This challenging project involved the restoration and conservation of an iron safe from the former Greek Postal Savings Bank. The safe consists of different thicknesses plaited iron sheets, fastened with a pattern of domed hobnails. The surface wear and the corrosion of the safe were dealt with in stages, which consisted of cleaning of accumulated dust, dirt and pollutants (externally and internally) followed by mechanical and chemical cleaning and stabilization of the iron corrosion products. Further treatment involved annealing and hammering of the distorted metal, as well as the complete protection of the metal surface from the atmospheric environment and probable contact with bare hands.
Particular emphasis was placed on the badly damaged door of the safe, which was repaired with new pieces of metal and wooden sections properly prepared and coloured, following the evidence of the original construction techniques. Furthermore, the secret mechanism of a sliding hobnail for opening the door was restored to operate in the usual manner of such purposely designed objects.
Το Τμήμα Συντήρησης επηρεασμένο από το Copa America, αποφάσισε να αναρτήσει ένα θέμα για ποδοσφαιρόφιλους και όχι μόνο…
The Conservation Department inspired by the Copa America, would like to share a post of interest to Football fans and not only…
Ο αθλητής εισήχθη στα εργαστήρια σε άσχημη κατάσταση και έχοντας υποστεί ίσως και ανεπανόρθωτη ζημιά.
The athlete came to the workshop in a bad condition having suffered possibly irreparable damage.
Στα πλαίσια του «προγράμματος αποκατάστασης» ο ποδοσφαιριστής υποβλήθηκε άμεσα στις απαραίτητες εξετάσεις και επεμβάσεις…
During the “rehabilitation programme” the football player was submitted to all essential examinations and treatment…
οι οποίες -όπως είναι προφανές- στέφθηκαν με επιτυχία!!!
which have obviously been successful!!!
Στα χέρια των συντηρητών!
Η νέα ποικιλόμορφη και με μεγάλο χρονολογικό εύρος συλλογή δαχτυλιδιών (δωρεά Karma Pippin) μόλις παρελήφθη από το προσωπικό του Εργαστηρίου Συντήρησης Μετάλλου. Στα αντικείμενα της συλλογής πρόκειται να πραγματοποιηθεί έλεγχος της κατάστασης διατήρησης, διερεύνηση των υλικών και της τεχνικής κατασκευής καθώς και οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης με σκοπό την έκθεσή τους στο Μουσείο.
In the hands of the conservators!
This diverse Ring collection (donated by Karma Pippin) spanning an extensive chronological period, has just been received by the staff of the Metals Conservation Department.
The objects will be investigated in order to determine the material and manufacture techniques, assess the state of preservation and proceed with necessary conservation actions before their display in the Museums galleries.
Συντήρηση ενός ιδιαίτερα καταπονημένου σταυρού, αρ. ευρ.: 46375, συλλογή Βαλαδώρου.
Ο ξυλόγλυπτος σταυρός ο οποίος χρονολογείται στα τέλη 16ου – αρχές 17ου αιώνα μ.Χ. είχε εμφανή τα σημάδια του χρόνου. Φέρει μαργαριτάρια, ένθετες γυάλινες πέτρες και ημιπολύτιμο λίθο και χυτό αργυροεπίχρυσο πλαίσιο το οποίο μιμείται συρματερή διακόσμηση.
Σκοπός των εργασιών ήταν η διερεύνηση της κατάστασης διατήρησης και η εκτέλεση των απαραιτήτων επεμβάσεων συντήρησης για την ασφαλή έκθεσή του.
Η μεταλλική επένδυση ήταν ιδιαίτερα καταπονημένη και φθαρμένη με σκισίματα, απώλειες και σε αρκετά σημεία ήταν πρόχειρα επισκευασμένη με μαλακές κολλήσεις οι οποίες και αυτές είχαν ρηγματώσεις. Η παρέμβαση με σιδερένια επικασσιτερωμένα ελάσματα και σιδερένια καρφιά αριστερά και δεξιά από το κάτω διάχωρο, θεωρήθηκε αισθητικά και στατικά ακατάλληλη. Περαιτέρω έλεγχος αποκάλυψε το σωζόμενο δέσιμο από κάτω, και ως εκ τούτου κρίθηκε απαραίτητη η αφαίρεσή των παλαιότερων παρεμβάσεων.
Επίσης εντοπίστηκε ποικιλία επικαθίσεων όπως αιθάλης, κεριών, παλαιότερων υλικών καθαρισμού, καθώς και συσσώρευση σκόνης και ρύπων, τα οποία είχαν αντιδράσει με τα ιόντα του χαλκού σχηματίζοντας προιόντα διάβρωσης. Οπτικά ανιχνεύθηκαν οξείδια, θειούχα και ανθρακικά προϊόντα του χαλκού και του αργύρου, οξικός χαλκός και σάπωνες χαλκού με επιβλαβή δράση. Όλα τα παραπάνω απομακρύνθηκαν με μηχανικό και χημικό καθαρισμό κατά τις διαδικασίες συντήρησης.
Conservation of a badly-damaged cross, inv. no.: 46375, Valadoros Collection.
This carved wooden cross dating back to the late 16th – early 17th century A.D., bears obvious signs of wear and tear. It has a cast silver gilt – frame which imitates wire filigree decoration, holds pin-mounted pearls, set glass beads and a semi-precious stone.
The aim of this project was to investigate its condition and to carry out any treatment required for it to be safely displayed.
The metal casing was particularly damaged, worn and distorted with splits, loss of material and in a number of places had been repaired with a soft solder which had also cracked. The intervention with tin-plated iron and nails to the left and right of the lower casing was considered aesthetically and statically inappropriate.
Furthermore, a considerable amount of dust and dirt had accumulated on the surface, as well as soot and wax accretions and deposits of old cleaning materials, which had reacted with copper ions forming various corrosion products. Visual examination showed copper and silver oxides, sulphides and carbonates, copper acetates, products of copper soaps with corrosive effects. All the above were removed by mechanical and chemical cleaning, during the conservation treatment.
Συντήρηση μεταλλικού δίσκου σερβιρίσματος του 19ου αιώνα (συλλογή Τ. Στέα).
Η συντήρηση περιελάμβανε μηχανικό καθαρισμό, σταθεροποίηση των προϊόντων διάβρωσης του σιδήρου, αποκάλυψη της επάργυρης χάλκινης στεφάνης του δίσκου και των λαβών με χημικό καθαρισμό. Επίσης αφαίρεση της εκτεταμένης επιζωγράφισης με πράσινο και μαύρο χρώμα και αισθητική αποκατάσταση στις περιοχές των φθορών με τόνους κοντινούς προς αυτούς της αρχικής ζωγραφικής.
Ο δήμος Καλλιθέας ανέθεσε στο Μουσείο Μπενάκη τη δημιουργία ενός τόπου ιστορικής μνήμης, αφιερωμένου στους αγωνιστές της αντιστασιακής οργάνωσης της ΠΕΑΝ.
Το Φωτογραφικό Αρχείο, διέθεσε μέρος του υλικού του για την έκθεση. Επιμελήθηκε και τεκμηρίωσε – σε συνεργασία με τα Ιστορικά Αρχεία – το σύνολο του φωτογραφικού υλικού που παρουσιάζεται. Ψηφιοποίησε και επεξεργάστηκε ηλεκτρονικά όλες τις φωτογραφίες και ανάρτησε την έκθεση. Το Τμήμα Συντήρησης ανέλαβε τη συντήρηση του υλικού που απαρτίζεται από φωτογραφίες, περιοδικά, εφημερίδες, όπλα, ενδύματα, κ.λπ. Ο Τάσος Σακελαρόπουλος από το Τμήμα Ιστορικών Αρχείων ανέλαβε την ιστορική μελέτη του υλικού, ο Παύλος Θανόπουλος το σχεδιασμό της έκθεσης, ενώ η Αλίκη Τσίργιαλου, η Γεωργία Ιμσιρίδου και ο Λεωνίδας Κουργιαντάκης έφεραν σε πέρας τις εργασίες που αφορούσαν το Φωτογραφικό Αρχείο. Τη συντήρηση και τη προετοιμασία του υλικού ανέλαβαν η Ελευθερία Γκούφα και ο Ναούμ Κοκκάλας. Το συντονισμό των εργασιών είχε ο Βασίλης Πασχάλης.
The municipality of Kallithea assigned the Benaki Museum to create a place of remembrance, dedicated to the fighters of the resistance organization of PEAN (The Panhellenic Union of Young Fighters).
The Photographic Archive disposed part of the material for the exhibition. In collaboration with the Historical Archives it curated and documented the entire photographic material which is presented. It digitized and processed electronically all the photos and mounted the exhibition. The Conservation Department took care the conservation of the material consisted of photos, magazines, newspapers, weapons, clothing, etc. Tasos Sakellaropoulos from the Historical Archives Department took over the historical study of the material, Pavlos Thanopoulos the design of the exhibition, while Aliki Tsirgialou, Georgia Imsiridou and Leonidas Kourgiantakis carried out the tasks associated with the Photographic Archive. Eleftheria Gkoufa and Naoum Kokkalas undertook the conservation and the preparation of the material. Vassilis Paschalis was responsible for the coordination of the project.
Ε. Κοντού και Δ. Κοτζαμάνη, 2013. «Η Προληπτική Συντήρηση στην Προστασία Νομισματικών Συλλογών και Μεταλλικών Αντικειμένων από μη Ανασκαφικό Περιβάλλον», στο Χρ. Καρύδης, Ε. Κουλουμπή, Αρ. Σακελλαρίου (επιμ.), Η επιστήμη της προληπτικής συντήρησης, διατήρηση και διαχείριση συλλογών. Αθήνα: Time heritage. 222-231
H Κυριακή Τσιριτά απόφοιτη του Α.Τ.Ε.Ι. Αθήνας, παρουσίασε τη πτυχιακή της εργασίας της οποίας εισηγήτρια είναι η Δ. Κοτζαμάνη, σε poster, στο συνέδριο του IIC με θέμα Conservation and the Applied Art που πραγματοποιήθηκε το Σεπτέμβριο του 2012 στην Βιέννη με τίτλο The selection of the gap-filling material for the conservation of a Chinese Shang Dynasty Bronze vase, αντικείμενο που είχε δοθεί στο εργαστήριο για συντήρηση από ιδιωτική συλλογή (κ. Χριστοφορίδη).
Παρασκευή δοκιμίων από paraloid B72, 10% κ.β και microballoons σε αναλογία 2:1, σύμφωνα με το μεταλλικό πρότυπο, για τη δοκιμασία της σκληρομέτρησης με σκληρόμετρα τύπου Shore και αντοχής σε εφελκυσμό με τη συσκευή τύπου Instron 1121. Το κινέζικο βάζο κατά το στάδιο της συμπλήρωσης εποξειδικό στόκο milliput. Η τελική κατάσταση του αντικειμένου.
Πτυχιακή εργασία της απόφοιτης του Α.Τ.Ε.Ι. Αθήνας, Χρυσούλας Σοφού (εισηγήτρια Δ. Κοτζαμάνη) με θέμα, Συντήρηση χάλκινων βυζαντινών Κοσμημάτων από τη συλλογή του μουσείου Μπενάκη, που ολοκληρώθηκε και παρουσιάστηκε το Μάρτιο του 2008.
Μικρογραφία ορειχάλκινου δείγματος από το περικάρπιο 22026 μίας φάσης (α) μετά από τα επαναλαμβανόμενα στάδια σφυρηλάτησης και ανόπτησης με αρκετές διδυμίες (265x). Οι διδυμίες δεν εμφανίζονται ευθύγραμμες, γεγονός που σημαίνει ότι η τελευταία κατεργασία που υπέστη το αντικείμενο ήταν η σφυρηλάτηση χωρίς όμως να είναι τόσο έντονη ώστε να εμφανιστούν γραμμές πίεσης.
Κάτω, λεπτομέρεια από τον εγχάρακτο διάκοσμο του περικαρπίου με αρ. ευρ. 39180 και κάθετη τομή των ομόκεντρων κύκλων και ενδεικτικός τρόπος εγχάραξης.
Μουσείο Μπενάκη | Τμήμα Συντήρησης 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.